eskisine nazaran daha sıcak bir kulübede oturuyosun. güneş dün muazzam biçimde yağmış karı eritmeye devam ediyor. şanslısın ki; yıllar sonra kar topu oynayabilecek bi yerdesin ve sana eşlik edecek arkadaşların var. gün sayıyosun artık. kaçtı? 4 mü 5 mi? galiba 4 buçuktan 5. dün var bugün yok karları gibi erittin günleri sen de. şimdi şaşırıyosun biraz. "bitiyo galiba" diyosun sevinçle ve inanamayarak. hala nöbet tutuyo olman biraz canını sıkıyo. neyse ki birkaç gündür gece nöbetin yok. en azından uykunun sıcaklığını gecenin soğuğuna emanet etmek zorunda kalmıyosun. ama yine de yetmiyo bu uyku sana. birkaç gün öncesine kadar daha azıyla yetiniyodun oysa. yorgunsun belli ki. 150 küsür gündür buralarda olmanın bi yansıması olmaması imkansız. ancak aydın'a gidip kafanı dinleyince atıcaksın o yorgunluğu üzerinden. 2 hafta. dinlenmek için hiç fena sayılmaz. bi de çalıştığın sektörü baz alırsan yaz tatiline çıkan okullu çocuklar gibi sevinebilirsin bu tatile. (neyi gösterip neye razı etmişler seni, sen düşün) hem sizin oralarda hava güzeldir de şimdi. gelecekten umutlu güneşler açar genelde kış da olsa. senin de gelecekten umutlu bi havan var zaten şu anda. mutlu olabileceğin zamanları tasavvur edebiliyosun kafanda. arkadaşlarla yapılan doğa yürüyüşleri, annelerle gidilen piknikler, babalarla yakılan mangallar, sevgiliyle çıkılan seyir tepeleri... cittaslow dedikleri küçük ve sevimli beldelerde yapılmış organik kahvaltılardan, gün batımında içilen aromalı ev şaraplarına ve bol oksijenli ada uykularına kadar pastoral dokunuşlarla ehlileştirilmiş bir sakinlik seninkisi. yani biraz "huzur" sadece... hakettiğini düşünüyosun bütün bunları. seni tanıyanlar da aynı şekilde düşünüyodur diye de düşünüyosun....
çıplak ayaklarını ısrarlı bir şekilde toprağa basıyosun, sonra çimlere uzanıyosun, gökyüzünde tekrardan yağmaya başlayan karı görüyosun ve tebessümlerine düşen buz tanelerinden kardan adam yapmaya karar veriyosun. galiba yavaş yavaş askerliğini bitiriyosun...
17.01.2012
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder