Banditleri dinleyerek reklamcılık oynamak biraz garip... Biraz kendini sorgulamak, biraz kapital içinde özgürleşmek gibi... her şeyi bırakıp koşma isteğinin klavyenin sınırlarında takılıp kalması gibi... hala gerçek özgürlüğün olduğuna inanan birilerinin olması ve hala onlardan biri olmadığına üzülmek gibi... notalar özgürken harflerin maden işçisi olarak çalışmak gibi... karanlık ve nefes alması zor gibi... ironilerle boca edilmiş dünyada bocalamak gibi... sükunetinin anlamlı olmasını istemek gibi... aslında benim bu işlerle hiç alakam yok demek istemek, diyememek ve diyemeyeceğini de bilmek gibi... Kendi doğanı inkar etmek, inkar ettiğini doğal görmek, doğal gördüğünü normalleştirmek gibi... paradoksları kabullenip çözümü ertelemek gibi...
Uyan!
Ne kadar özgürleşebilirsen işte... O kadar uyan!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder