beyaza elveda...

gözlerini açtı, keşke tavan beyaz olsaydı dedi… aslında beyaz olan tavanın, perdenin yansımasıyla sarıya çaldığını farketti, gülümsedi… omzundaki ağırlığın kolunu uyuşturduğunun farkında değildi. sonra kafasını çevirdi ve sabahın bu saatlerinde görmeye alışık olmadığı bir gülümsemeyle karşılaştı, yine gülümsedi...niyeyse gözlerini kaçırdı, sarı zannettiği tavana bakmaya devam etti. bir daha beyaz olamıyacağını anladı, üzüldü...