Köklerinin olduğu yerde yaşamalı insan. Kopmamalı.
İyi hissettiği ve hissettirdiği insanlarla olmalı. Kucaklaşmalı.
Hem ailesiyle hem de seçebildiği ailesiyle yaşamalı.
Paylaşmalı, sevmeli, büyümeli, büyütmeli.
Öyle uzaklara gitmemeli.
Ve en sonunda da sevdiklerinin yanında ölmeli insan.
Bir gün öleceğimi hissedersem bir kedi gibi ve sevdiklerimin yanında değilsem eğer; kuytu bir köşede sessiz sedasız ölmek yerine son gücümle koşarım sevdiklerimin yanına.
Başka yerde ölmek istemem.
